Skąd pomysł i co to oznacza...

Otóż od kilku dobrych lat dożę do jednego, by złapać za ogon marzenie...jestem blisko, choć znajomi się śmieją, że idylla jaką sobie szykuję to kierat i mrzonka. Cóż nie każdy musi myśleć tak jak ja, a tego co podziela moje zdanie zapraszam do śledzenia bloga. Więc do rzeczy chcę ziemi, wolności, życia na tyle ile się da poza systemem. Nie interesuje mnie życie Amisza, ale w zgodzie z rytmem dnia, bez większych stresów godnie, do tego potrzebne mi kilka hektarów w Polsce, kierunki są dwa nie wiedzieć czemu po dwóch stronach Polski. Jeden na Zachód i tu kłania się granica niemiecka i okolice rodzinnego Szczecina lub teren w którym jestem szczerze zakochana czyli Roztocze. Na co padnie zobaczymy, a Was zapraszam do uczestniczenia w tej przygodzie której celem jest złapanie marzenia.

Przyznam, że jestem wychowana w mieście, ale wieś znam nie tylko z sielskich obrazków :). Moja wizja jednak nie zakłada bycia typowym rolnikiem to coś więcej, głównie zmiana sposobu myślenia. Zmiana kultury życia, daleko mi do wielkomiejskiej konsumpcji Warszawy w której obecnie żyję. Im dłużej o tym myślę tym bardziej jestem do tego pomysłu przekonana. Na blogu chcę się z Wami dzielić tym co mnie fascynuje, tym co intryguje mnie w ludziach głównie tych śmiałków, którzy rozpoczęli tą wędrówkę do marzeń przede mną...
Mam też dwa powody które chcą uciec z miasta tak jak ja...

Zapraszam na mojego bloga dogonić marzenia, 

Kasia Sobieszczyk